Voor mij is dit een nieuwe naam, maar enig klikwerk leert me dat dit de derde plaat is van het Zweedse trio, bestaande uit Sara Fridholm (accordeon), Anna Cochrane (viool) en Christopher Andersson (bas). De drie leerden elkaar kennen, toen ze alledrie studeerden aan de academie van Göteborg, waar ze van elkaar ontdekten dat ze veel gelijke muzikale interesses hadden. En ja, wat doen muzikanten in zo’n situatie? Juist: dan richten ze een band op.

In het geval van Teitel -de naam betekent “prinses” in het Jiddisch- leidde dat tot een titelloze debuutplaat uit 2010, gevolgd door “Återfallet” uit 2014, twee platen die ik dus nooit hoorde, maar die een mix van traditioneel werk met eigen composities schijnen te zijn. Dat het trio telkens vier jaar aan een nieuwe plaat werkt zegt alvast één ding: ze geven de dingen de kans te rijpen en duiken niet de studio in bij het eerste het beste idee dat ze voelen opwellen.

Op deze nieuwe plaat staan zeven traditionals, drie composities van Anna Cochrane en covers van “Papirosen” van de Pools-Wit-Russische zanger en acteur Herman Yablokoff, die meer dan gemiddeld succesvol werd nadat hij naar de Verenigde Staten geëmigreerd was.Zijn “Papirosn” (sigaretten) was, naar de normen van toen een heus hitje in het midden van de jaren ’30 van vorige eeuw. Van de wat meer bekende en nog heel actieve zangeres Chava Alberstein is “Di Goldene Pave”, dat naar het Zweeds vertaald “Den Gyllene Påfågeln” werd, maar in beide gevallen “de gouden Pauw” betekent.

De plaat opent met een leuke en instrumentale “A Nayem Nign”, die gebruikt wordt om de luisteraar kennis te laten maken met de tonaliteit van de verschillende instrumenten, waarna met “Pojken På Gatan/Papirosen” ook het vocale aspect uitgestald wordt en vooral de viool voor het eerst haar volle gang mag gaan. Heel klassiek is de “Alter Jiddischer Tants” en natuurlijk verwijst “Naftule Shpilt Far Dem Rebn” naar de grote klarinettist Naftule Brandwein en “Kiever Bulgar” is haast een eeuw oud en van de hand van Harry Kandel. Er staat met “Bolter Bulgar”, trouwens nog een tweede nummer van diens hand op de plaat, net zoals er twee “Hora’s” op staan, liederen of dansen, waarin de nadruk op de eerste en de derde tel ligt. “Bessarabian Hora” kennen we ook van Dobranotch en “Oriental Hora” hebben we ergens op een plaat The Turbans staan.

Om kort te gaan: variatie genoeg op deze plaat die ruim drie kwartier van de allerbeste klezmermuziek levert: de muzikanten kennen hun vak, ze beheersen hun instrumenten en ze hebben kennis van het “gemeengoed” dat ons vanuit de Jiddische overlevering aangereikt wordt. Dit is dus perfect voor cultuurcentra die wereldmuziek programmeren en een iets willen plaatsen dat niet in de catalogus van de vaste leveranciers staat. Nog niet, want het zou wel eens kunnen dat deze CD Tzeitel een resem uitnodigingen vanuit onze contreien oplevert. Althans: ik wens het hun toe, want dit is werkelijk een hele fijne plaat, die trouwens ook perfect als introductie toe het genre gebruikt kan worden.

(Dani Heyvaert)